Kedi ve köpeklerde kullanılan öldürücü pire damlaları

Kedilerime ilk sene geleneksel olarak pire damlası kullandım. Sonra bu böyle tek tek olmayacak sprey şişesini alayım dedim. İlk yaptığım gün beni çok kötü etkiledi, nefes borum yandı. Beni böyle etkiliyorsa acaba kedilerime ne yapıyordur dedim.

Aslında ufacık pire ve keneleri öldürmek için köpek ve kedilerimize dünya kadar zehir pompalıyoruz. Kedi ve köpek parazit mücadelesinde kullanılan kimyasalların etkileri için ilk olarak ürünün üzerinde yazanları okuyun.

Etikette eğer*;
-Tehlike-zehir (Danger-poison) yazıyorsa, bir pinçik ölümcül demektir.
-Uyarı (warning) işareti varsa, bir çay kaşığı ölümcüldür.
-Dikkat (Caution) işareti varsa, iki çay kaşığı ile iki bardak arası ölümcüldür.
-Hiç ihtar yoksa, zehirsiz kabul ediliyordur.

Şampuan, pire tozu ve pire damlalarında “zehirlidir, deri ile temastan kaçının” diyorsa o zaman nasıl hayvanlarımız için güvenli olabilir? Sonuçta deri deridir. Hayvanlar ve veteriner hekimler pire damlası uygulamalarından ve çoğu zaman inert (etkisiz) sayılan maddelerden zehirlenmeler yaşamaktadırlar. Hayvanlar yalayarak, biz de onları tararken ve severken dokunarak bu zehirleri deri yoluyla alabiliriz. Bazı kimyasal pire tasmaları ve tozları o kadar kolay yayılır ki, ciddi deri rahatsızlıklarına ve kalıcı tüy dökülmelerine sebep olabilir.

Onlarca kullanılan pire zehirlerinin net etkisi pireleri kuvvetlendirmek, bizi zayıflatmak olmuştur. Pireler çabuk üredikleri için zehirlere karşı kolay direnç elde ederler. Bu özellikle California ve Florida gibi yıl boyu sıcak kalan bölgelerde ciddi bir sorunmuş.

Bizler ise yüksek dozda aşı, antibiyotik, kortizonlu ilaçlar kullanarak hayvanlarımızın bağışıklıklarını inanılmaz derecede bozuyor, onları alerjik bünyeli yapıyor ve pire saldırılarına karşı cazip hale getiriyoruz.

Doğal ve kimyasal zehirlerin etkisi hayvanlarda hemen çıktığı gibi aylar sonra bile çıkabiliyor. Pire ilaçlarında bulunan organofosfatların maruz kalındıktan 8-14 gün sonra insanlarda sinir hücrelerinde tahribata, yanmaya, kaşıntıya, bacaklarda ve kollarda halsizliğe yol açtığı gözlemlenmiş. Henüz bu ertelenmiş reaksiyonlar tam anlaşılabilmiş değil. Bu yüzden pire damlası sonucunda hastanelere kaldırılan kedi ve köpek vakalar gün geçtikçe artıyor.

Pirelere karşı kullanılan ürünlerdeki diğer “tehlikeli” kimyasal zehirler arasında sodyum arsenat, borik asit, benzetonyum klorit, naftalin, anason yağı, xylene, sodyum creslate var. Bunlara nispeten daha az zehirli olanlar ise benzen heksaklorit, kloranil, DDD, dimethyl phthalate, depentene ve mentoller.

Kullanılan pire damlalarının etkileri
Fibronil (Frontline) – Yeni nörotoksinler, direk pirelerin sinir sistemlerini tahrip ederek etkisini gösteriyor. Pek çok zehirli etkisi var. Hayvanlarda kansere, tiroid hormonu seviyelerinde düzensizlik, kaslarda kasılma, deride ciddi rahatsızlıklara, deri döküntülerine, nefes darlığına, ciğerlerde büyümeye, düşüğe yol açıyor. Fibronil gibi methoprene, torenone, doğal pyrethin, permethrin, benzil benzoat içeren diğer damlalar da benzer yan etkiler gösteriyorlar.

Bu kimyasalların etkileri bir kere bile hayvanınıza yapıldığında sonraki jenerasyonlarda bile gözlemlenebiliyor. Seneler boyunca pire damlası yapılan hayvanların derilerinde atılamayan o kadar zehir birikiyor ki, bazı vakalarda artık yapılmasa bile zaten pire ve kene gelmiyor. Peki o zaman ne yapacağız? Sadece su ve sabunla ölebilen pirelere karşı bu kadar tehlikeli bir mücadele yerine doğal yöntemleri tercih edebiliriz. Bunu ilerki bloglarımda yazacağım.

* Kaynak: Dr. Richard H. Pitcairn – Complete Guide to Natural Health for Dogs and Cats
Fotoğraf: http://www.drsfostersmith.com/images/articles/a_8691.jpg